Paranormalne.eu

Ark progi są na wysokości ok 20-27 cm, zależy jakie ospojlerowanie.

Ark, pod Poldka tak nie wejdziesz, przynajmniej bez lewarka.

Wiem, bo kiedyś na parkingu, bez kanału wymieniałem w Polonezie stabilizator i drążek w zawieszeniu i nawet mając dobry lewarek namęczyłem się niemiłosiernie.

Chociaż mógł polożyć na ziemi jakiś koc wyciągnięty z samochodu jeśli coś takiego miał na stanie. Sądzę że 25 cm to za mało żeby się wślizgnąć pod samochód. Tym bardziej "stary chłop".





Dokładnie. Jak napisałem w poprzednim poście, bardzo trudno jest dokonać takiego wyczynu. Polonez, którego ja robiłem kiedyś na parkingu to był trup warty nie więcej niż 1000zł. Wszystkie progi miał skorodowane, więc pod próg nie dało nawet rady podłożyć lewara. Lewarek musiałem wtedy wpakować prawie, że pod środek samochodu, a więc musiałem go podnieść o wiele wyżej, żeby cokolwiek zrobić. Bałem się wręcz jak diabli, żeby auto na mnie nie opadło, bo wtedy z miejsca bym zginął zmiażdżony. Nie wiem w jakim stanie był Poldek ze Zdanów, ale bynajmniej bez porządnego podniesienia go do góry, nie ma NAJMNIEJSZEJ szansy, żeby dostać się pod spód. A już tym bardziej pod silnik! Poza tym, kabel od masy z silnika w Polonezie nie idzie pod spodem silnika, ale na bok do karoserii... Aha, no i co więcej? Jakim trzeba być idiotą, żeby wchodzić pod samochód, który stoi na niestabilnym gruncie (przechylony) ?????

Zaczynamy od krótkiego maila, jaki dotarł do Fundacji Nautilus w sobotę 7stycznia 2006 r. rano:



Witam Was serdecznie.

Czy dotarła do Was wiadomość o ufo nad Mazowszem?Przed chwilą mówili o tym w RMF FM (wiadomości),oczywiście sarkastycznie.

Pozdrawiam,

Monika,załogantka z Torunia





Od redakcji:

Wiadomość potwierdzamy.



Oto informacja, jaka została zamieszczona na stronie internetowej Radia RMF.



Czy UFO upodobało sobie Mazowsze?

Tajemnicze światła, nisko przelatujące nieznane obiekty, nagle gasnące samochodowe silniki – takie tajemnicze zjawiska to ostatnio atrakcje w mazowieckiej wsi Zdany koło Siedlec. Czyżby UFO?



O prawdopodobniej wizycie istot pozaziemskich donieśli mieszkańcy. Szybko przemieszczające się światła pojawiają się nad pobliskim lasem. Zdaniem niektórych, Zdany są obserwowane przez obcych. (Autor: Paweł Świąder RFM FM)











Bardzo dziękujemy Pani Monice. Zdjęcie, jakie załączamy do artykułu jest jak na razie jedynym posiadanym. Czynimy starania, aby uzyskać z Radia RMF fotografie lepszej jakości.

Jest niedziela, 8- my stycznia 2006 roku. Dwójka mężczyzn wraca z wesela. Obaj proszą o zachowanie anonimowości, więc będziemy tylko używali imion – pan Maciej (65 l.) kieruje, zaś obok niego siedzi pan Zbyszek (60 l.). Atmosfera w samochodzie wesoła, pasażer jest jeszcze na „ostrym rauszu”. I istotna sprawa w tej całej historii – ma aparat fotograficzny. I to nawet dobry - OLYMPUS. Używał tego aparatu do wykonywania zdjęć tańczących par, ale tego dnia okaże się, że dzięki niemu wykona jedne z najlepszych fotografii UFO na świecie. Wyruszają w trasę na Terespol, a dokładnie do Międzyrzeca Podlaskiego. Jest około 12.30, kiedy ich granatowy Polonez dojeżdża do tzw. „czarnego punktu”, który nazywa się tak dlatego, gdyż od wielu lat dochodzi akurat w tym miejscu do tragicznych w skutkach wypadków drogowych (ten szczegół może mieć znaczenie). Punkt znajduje się przy drodze międzynarodowej E30; czarny punkt znajduje się 10 km za Siedlcami jadąc w kierunku Terespola na wysokości wsi Zdany i Zbuczyna Poduchownego. Polonez zwalnia widząc tablicę z czarnym krzyżem, ale nagle nad jezdnią w odległości kilkudziesięciu metrów przelatuje coś... dużego, metalowego i błyszczącego! Kierujący samochodem pan Maciej jest przekonany, że jakieś dzieciaki sobie urządziły zabawę polegającą na... rzucaniu gigantyczną miską. W chwilę później gaśnie silnik Poloneza. Jest jednak jeden szczegół, który nie powinien ujść naszej uwadze. Oto za Polonezem jedzie samochód na rosyjskich numerach, osobowy mikrobus. I w tej samej chwili także gaśnie mu silnik! Obaj kierowcy wysiadają z samochodów, podnoszą klapy od silnika i próbują uruchomić auta. W tym czasie pan Zbyszek wychodzi z samochodu. W ręku trzyma aparat – okazja jest znakomita! Oto na bezchmurnym niebie widać smugę kondensacyjną po odrzutowcu. Niewiele się namyślając zaczyna wykonywać zdjęcia, ale nagle dostrzega coś dziwnego powoli przesuwającego się nad polem. Obiekt jest duży, ma ponad dwa metry średnicy i przypomina dwie miski zespawane krawędziami! Jest metalowy – od jego odbicia odbija się słońce. Nie słychać żadnego odgłosu silnika, nie widać też żadnego dymu, ale... zaczyna wiać bardzo silny wiatr! To też istotne, gdyż tak silnego wiatru tego dnia nie było. Pan Zbyszek zaczyna wykonywać fotografie niezidentyfikowanego obiektu. W pewnym momencie UFO zaczyna się wznosić i błyskawicznie odlatuje. W sumie „dwie miski” wykonywały ewolucje wokół aut przez prawie 8 minut! Kiedy obiekt znika – silniki obu aut bez problemu odpalają.

Potraktujcie ten artykuł jako jedynie wstęp do tej sprawy. Mamy przed sobą jeszcze wiele pracy, kompletujemy materiał, ale już teraz możemy powiedzieć rzecz najważniejszą – ta historia wydarzyła się naprawdę!

(Fundacja NAUTILUS) – Czyli wracali Panowie z wesela?

(Maciej T). :Wiozłem znajomego do domu. I diabli wiedzą... Coś przeleciało nade mną. Myślałem, że jakieś gówniarze nad samochodem coś rzucili. Tak? Zgasł samochód, za mną jakiś ruski jechał – też stał tym busem. Nie mam pojęcia. Wylazłem i nic nie ma! Patrzę na drugą stronę...coś było takiego... Nie wiem, akurat patrzyłem, jak samolot leciał… a co to było takiego? Nie powiem. Ja tam mechanikiem jestem, patrzę w tym samochodzie, to wszystko w porządku jest. Diabli wiedzą, nic nie świeci, nie ten… On tam jakiś aparat miał, ja to się nie znam na tym. I mówi – daj to ci zdjęcia zrobię. A rób tam! Ja tam z tym śrubokrętem latałem wkoło tego samochodu. …A jeszcze się przestraszyłem, bo tam ten czarny punkt jest, co tych ludzi naginęło tyle....

(FN): Jak wyglądał ten obiekt?

(MT): Diabli wiedzą, co to było! Ja wiem co? Nie mam pojęcia…. Grunt, że samochód mi zgasł i ruskiemu za mną bus też stał. Wyleciał Wania z tego samochodu i w koło latał...

(FN): Czyli w tym busie też zgasł? ?

(MT): No zgasł! Staliśmy obaj. I tak z pół godziny chodziliśmy. Pozaglądałem do silnika. Tego prądu wcale nie było. Przecież mechanikiem jestem, to się znam, czy może zgasnąć raptem, czy nie.. Jakieś pół godziny, nie wiem, może pół godziny nie minęło, wziąłem kluczykiem i samochód odpalił. Ciarki mnie przeszły, mówię – stąd zjeżdżam, no bo tam tych krzyży nastawiane, lampek, nie wiem, co się tam dzieje... Tam ludzie tak poprzestraszani jeżdżą. Nie mam pojęcia, to tyle…

(FN): A pana kolega, czy on...

(MT): Tamten mówi, że nie zgadza się absolutnie na żadne te... A ja mowię, no ja to ci mogę powiedzieć to co było, co widziałem, ale przecież ja się nie znam na tym...

(FN): My jesteśmy tak sympatyczni, że jak by nam te pięć minut poświęcił…

(MT): Ja rozumiem, ale on nie chce, no nie chce. Ja to tam .. mnie to tam nie zależy.. Ja jechałem to wiem, widziałem. Co tam było to nie mam zielonego pojęcia.

(FN): Dobrze, ale jak pan zobaczył ten obiekt, co pan sobie pomyślał o tym?

(MT): Jak patrzyłem na to, to pomyślałem, że gówniarze jakieś miednicą z rowu rzucili nade mną, nad samochodem, to tak przed samochodem przeleciało... Mówię, cholera nie mają co robić tylko … wyskoczyłem i mówię – zaraz tutaj kopów nakładę! Ale nie ma nikogo…. No i Ruski zaraz za mną stał. … Inne samochody się nie zatrzymywały. Tak patrzę co się z tym samochodem stało, ale nic nie było. No i samochód sam zapalił. Nie mam pojęcia co tam było...

(FN): Czy przyjrzał Pan się temu obiektowi wyraźnie?

(MT): Pod słońce było... a ja i tak tam nie bardzo widzę pod słońce, bo od spawania mam oczy zepsute. Jakby pani powiedzieć, jakby blacha niklowana była, pogięta...

(FN): Ale co pan wtedy czuł, czy może pan opisać ten moment?

(MT): Przestraszyłem się! Bo tam co pięć metrów to krzyż i lampki się świecą! Cholera wie, mówię, tu ludzie giną , to trzeba tego złoma zrobić i zjechać stąd! Przestraszony byłem...

(FN): Naprawdę myślał pan, że ktoś rzuca miską?

(MT) jak to zobaczyłem, to mowie, czy we mnie czymś rzucili, czy co. Czy tam naprawde ktoś przeszkadza kierowcom jeździć. Się zagapi i walnie jeden w drugiego.. ale nikogo nie było. Żywej duszy. Wiatrzysko takie wiało tylko. Nie było go z początku. Przynajmniej w samochodzie jego nie czułem. Wylazłem z tego samochodu. A tamtej jeszcze podcięty z tego wesela to się śmieje ze mnie...

(FN): Ile osób jechało samochodem?

(MT): Dwóch!

Jedno z wykonanych zdjęć



(FN): Czy kiedyś widział Pan coś podobnego jak ten obiekt?

(MT): Ja to widziałem pierwszy raz takie coś! Mówię... ja się sam wystraszyłem, bo tam ten czarny punkt jest…cholera mówie, co tu się dzieje?! Co kawałek krzyż, lampki się palą, tu mi nie chce ten rzęch iść... Co się zrobiło??? Ruski lata wkoło samochodu i pod samochodem... Pytam: co się stało? „Niczewo” – nie wiem, mówi... To i ja nie wiem…

(FN): Czy ten rosyjski kierowca widział ten obiekt latający wokół waszych samochodów?

(MT): Ja nie wiem czy widział, bo ja później podszedłem do niego. To rzucał czapką, wkoło samochodu latał…. No i ja tak samo. Skąd ja mogłem wiedzieć, co się zrobiło? Ten się wydziera na mnie, że mu zimno... chce do domu jechać, ale ja mówię: no zobacz, co to jest?! I samolot akurat leciał, ta smuga była. Słonecznie było. No i taki wiatr się wzruszył. Jak jechałem samochodem, to nie bujało. A kierowca jestem tyle lat…to bym czuł jak wiatr jest! Gole pole… Ja się tak przestraszyłem, tu tyle ludzi zginęło! Diabli wiedzą…różne głupoty opowiadają, że tam nie wiadomo co się dzieje w tym miejscu.

(FN): Wracając do pana samochodu, czy wie pan, co się stało, że zgasł silnik?

(MT): Jak z prądem było, to na pewno... bo w tym samochodzie nic się nie świeciło, a za 20 minut czy tez pół godziny niepodobna, żeby akumulator się naładował. 30 lat jestem mechanikiem, to się na tym znam!

(FN): W trakcie tego postoju szukał Pan usterki?

(MT): Chodziłem wkoło, szukałem wszędzie!

(FN): I nie pomyślał pan, że ten obiekt to jest coś wyjątkowego?

(MT): To pierwszy raz w życiu to widziałem! Ten głupek jeszcze się ze mnie śmiał, bo to wypite było, mówie - no to rób to zdjęcie! Stój, ja ci będę robił! No to rób ! Ale widzisz to? No widzę! Tam pod słońce…

(FN): Ale nie pomyślał pan, że to jest rzadko spotykana historia z tym obiektem?

(MT) Mówię pani, że ja do tego specjalnie wagi nie przywiązywałem! Dopiero jak zobaczyłem te krzyże, przypomniałem sobie, ze w tym miejscu jestem...

(FN): Dlaczego tylko cztery zdjęcia tego obiektu? Dlaczego tak mało?

(MT): Zanim on nastawił, tam byłem przy samochodzie grzebałem, to mnie tam robił… i „toto” jak latało…. on to widział później , bo ja mówię- pies je drapał... Zrobię ten samochód. Wyjechać stad jak najprędzej, żeby mnie nikt nie przywalił. A on tam po polu latał jeszcze i „toto” fotografował!

RB: 100%. Po wysłuchaniu rozmowy ze świadkiem pozbyłem się jakichkolwiek złudzeń. Taki człowiek jak pan Maciej nie jest w stanie kłamać, takie aktorstwo nie wchodzi w grę... Widział coś, co zatrzymało dwa samochody, poruszało się wokół tego miejsca i miało kształt dwóch misek połączonych krawędziami. Brzmi jak scenariusz serialu X`Files, ale zdarzyło się.