"Jakoś dziwnie wyciągnąłem nogę opierając ja w środku busa a stałem przecież na zewnątrz. Pograłem sobie w miarę poprawnie i się odwracam a kolega stoi jakoś odwrócony "..... ,"pojawiali mi się ludzie znienacka i w momencie pojawiania się tych osób odzyskiwałem własnie wzrok "... Elementy z tych zdań są mi znane. Bardzo ciekawe jest dostrzeżenie odwróconego obrazu przestrzeni w jakiej się znajdujesz, ja nawet nie mogłam uwierzyć, siadałam po prawej stronie z tyłu autobusu i nagle, w tym autobusie zaczęło coś się dziać z moim postrzeganiem rzeczywistości, ludzie się poprzestawiali, pojazd sam jakby się wydłużał, utraciłam na chwilę słuch, jakby przewijano mi w tym momencie w głowie taśmę z obrazkami, odczułam, że siedzę przez moment nie dosyć, że z przodu autobusu (widziałam z bliska kierowcę), to jeszcze na siedzeniu po prawej stronie. Rejestrowałam to odwrócenie przestrzeni, wiem jak to odczuwałeś akurat, chyba bardzo trafnie..Bardzo ważne jest to zespalanie w odbiorze rzeczywistości z innymi uczestnikami tej
symulacji w jakiej istniejemy, gdy oni zaczynają na nas wpływać, przywoływać, potrafią bardzo szybko i natychmiastowo przestroić nasze postrzeganie na to nasze ludzkie wspólne, w momencie widzimy to samo co oni, zawracamy do naszej rzeczywistości.
fiksacje i zaburzenia osobowościowe zamiast budować swoje ego ze złożonej struktury i ją wykształcać, zamykają ją w obrębie jednej części, lub tworzą zupełnie odrębną, nie będąc w stanie się rozwijać na wszystkich poziomach. - Tak jak napisałeś też szpilką w mózg i traci się orientację przestrzenną, szpilką w mózg i widziałam zwielokrotniony obraz, wyobrażasz sobie zmutowanego męża z kilku mężów o wysokości aż pod sufit? No i gdzie on naprawdę jest trzeba było rozpoznawać przez dotyk. Ale takie mutacje obrazów mogą wyjść wtedy nie tylko z sygnałów odbieranych wzrokiem, ale i z marzeń, ale i ze wspomnień..I gdzie tu otwarcie się na inną rzeczywistość, skoro mózg nie radzi sobie z przetworzeniem i selekcjonowaniem nawet bodźców oczywistych, tych których się nauczył i powinien?Żeby odebrać inną rzeczywistość trzeba sobie poradzić z selekcją i z odbiorem informacji ponad normalnych docierających do nas informacji, nie odrzucając ich ze strachu, że się ich nie pojmuje, czy wyświetlać je pod wpływem zasugerowanych mocno wcześniej błędnych wyobrażeń. Trzeba mieć zwiększoną przepustowość i możliwość przetworzenia, projekcji, bo mózg działa też jak projektor rzeczywistości, to on ją wyświetla, a nie ona wyświetla się do mózgu, ona wysyła tylko sygnały dlatego jej wygląd zależy od inteligencji i możliwości zobrazowania jej i niekoniecznie człowiek robi to najlepiej.Światem rządzi Duch, to prawda, a człowiek wcale nie umie odebrać sygnałów od tego Ducha, tworzy fiksacje. 
))) no telepatycznie Potem okazalo sie na szczescie iz w tej zacmie dobrze gralem, hihi a nawet lepiej niz potrafie