Paranormalne.eu

[ external image ]Naziemne rysunki przedstawiające postaci ludzi oraz zwierzęta, które leżą w okolicy Blythe, nie zostały nigdy uznane za lądowisko bogów, mimo że są niezwykle podobne do linii w Nazca. Choć stanowią zagadkę dla historyków i archeologów, miały najprawdopodobniej związek z wierzeniami miejscowych ludów. Największa z figur, tzw. gigant, mierzy 50 m. długości, ale odkryto ją dopiero w pierwszej połowie XX wieku.



CAŁOŚĆ

Ed Payne z Lindon w stanie Utah dokonał ciekawego odkrycia przy pomocy programu Google Earth. W niektórych zakątkach tego stanu dostrzegł on niezwykłe linie, okręgi i figury przypominające te ze słynnego płaskowyżu Nazca w Peru. Geoglify zdają się nie mieć naturalnego pochodzenia ale kto je stworzył pozostaje zagadką.




Płaskowyż, na powierzchni którego odkryto kręgi, położony jest na wysokości ponad 300 metrów ponad dnem kanionu. Średnica kręgów wynosi 88 metrów i, podobnie jak w innych przypadkach, przecina je linia główna biegnąca wzdłuż horyzontu aż do następnego kręgu, oddalonego od poprzedniego o 800 metrów i do kolejnego odległego o 700 metrów. Na tym wysokim i bezludnym płaskowyżu naliczono 36 kręgów.




Na zdjęciu widać glif gruntowy położony wzdłuż głównej linii, będący jednym z wielu, jakie można znaleźć w tym terenie (wiele z nich może być niewidocznych). Długość glifu wynosi ok. 120 metrów, a szerokość ok. 50 metrów. Podobne geoglify można znaleźć też w innych miejscach, aczkolwiek dość rzadko. W każdym razie glify nie występują tak często jak kręgi i linie proste.




Ten niezwykły glif jest przykładem tego, co można znaleźć w różnych miejscach wszakże nie występują one tak powszechnie jak ukształtowania koliste lub siatki linii prostych. W każdym razie glify połączone są ze sobą i innymi ukształtowaniami geofizycznymi w obserwowanym terenie poprzez „główne” linie.




Niedaleko miejscowości Sunny Side w Utah znajduje się nieznany dotychczas układ 6 linii prostych, wyraźnie widoczny tylko przy pomocy programu Google Earth lub z lotu ptaka. Stwierdzono, że istnieje 17 takich układów przy czym każda z linii ma długość ok. 95 metrów. Takich układów mogło być więcej lecz zapewne z czasem uległy erozji.




Występują one wzdłuż głównej linii razem z innymi ukształtowaniami geofizycznymi.




Glify o niezwykłym kształcie zaobserwowano wzdłuż obecnie istniejącej drogi gruntowej. Jest to jeszcze jeden przykład budowania współczesnych ciągów komunikacyjnych wzdłuż starożytnych ukształtowań geofizycznych, widocznych tylko ze znacznej wysokości.




Zjawisko to występujące w jednym z odległych zakątków stanu Utah świadczy o niezwykłych umiejętnościach tych, którzy je stworzyli. Układ ten o średnicy ok. 140 metrów jest niemożliwy do odkrycia z powierzchni ziemi. Pomyślcie tylko ile wysiłku trzeba było włożyć w stworzenie takiego układu.




Zdaniem autora, widoczne na zdjęciu układy koliste umieszczono w tym właśnie skalistym terenie jako punkty odniesienia dla znacznie większych, podobnych ukształtowań, których stanowią integralną część.




Są to układy o długości ok. 110 metrów występujące wzdłuż głównej linii w odległości ok. 300 metrów jeden od drugiego. Ostatni z nich, widoczny na zdjęciu poprzez chmury znajduje się w odległości ok. 420 metrów od poprzedniego.




WNIOSKI:



Wnikliwe badania pokazały, że pochodzenie opisanych wyżej ukształtowań geofizycznych na powierzchni stanu Utah pozostaje nadal nieznane. Nie mają one żadnego związku z jakąkolwiek działalnością współczesną. Ich znaczenie i celowość powstania jest do ustalenia. Również cywilizacja, która je stworzyła stanowi dla nas zagadkę.



Źródło, więcej zdjęć i koordynaty: www.googleearthanomalies.com



Tłumaczenie dla Forum INFRA: HK