Paranormalne.eu

W "Mitologii Celtów" Gąsowskiego odnalazłam cytat starożytnego pisarza Lukana niezwykle ścisłe charakteryzujący celtyckie zetknięcia się z inną rzeczywistością i wnioski jakie mogły już tysiące lat temu nasuwać się z tych doświadczeń. "Jeśli wierzyć druidom cienie nie udają się do milczących obszarów Erebu i bladych królestw podziemnego Disa. Ten sam duch kieruje członkami w innym świcie. Śmierć jest tylko środkiem drugiego życia." W myśleniu celtyckim zauważamy cały pakiet późniejszych wierzeń, ale z brakiem późniejszych rozłamów i sprzeczności, początki  wierzeń o reinkarnacji wcale nie wchodzących w konflikt z zaświatami, krainami, gdzie żyją zmarli i życiem w nieskończoności. Kraina szczęśliwości Raj ma materialną i fizyczną postać i znajduje się gdzieś tam za oceanem, w miejscach nieokreślonych, odległych do jakich trudno było im się dostać.. Na szczególną uwagę zasługują określenia tych miejsc, krain zaświatów i niejednolite nazywanie ich.Znalazłam takie nazywanie ich: Tir na mBo- Ziemia Żywych, Tir na mBan- Ziemia Kobiet, Mag Mor Wielka Równina, Mag Meld- Równina rozkoszy, Tir na nOg- Ziemia Młodych, Tir Sorcha- Ziemia Świetlana, Tir Tarngiri- Ziemia Obiecana. Według iryjskich Celtów to na Ziemi Żywych znajdował się Raj, strefa prawdziwego życia, stamtąd też pochodziła dusza,  która mogła przebywać na Równinie Rozkoszy, albo iść do Ziemi Młodych, gdzie oczekiwała na nowe wcielenie. Pośrodku Równiny Rozkoszy miała rosnąc cudowna jabłoń, która pokryta jest równocześnie liśćmi, kwiatami i owocami. Ktokolwiek spożywa cudowne jabłka ma zapewnione życie i młodość. Sięgamy do podwalin naszych obecnych wierzeń i spróbujmy odnaleźć w nich to, co nie potrafił z nich wyprzeć aż tak długi okres czasu.Jestem zainspirowana innymi rzeczywistościami z wiadomych powodów, próbuje odnaleźć ślady, odbicia wzmianki o nich w najróżniejszych źródłach, wszak wierzę w to, że tam "zawsze jest maj".  Co o tym myślicie?. 

Szkoda,  że tak słabo orientuję się w mitologii. Wprawdzie na naukę nigdy nie jest za późno, ale u mnie to już nie ten wzrok, a i oczy i nos od okularów bolą :)Co do powyższego wpisu, to z tą druidzką  mitologią zetknęłam się dosyć niedawno, oglądając poniższy film. Danusiu, obejrzyj od 54 minuty do 65 ( 54 : 1,05). Fajnie przedstawione sztuczki, zarówno druidów jak i św. Patryka. Niezłe ze śniegiem i nie tylko.. narzucone inne rzeczywistości?http://www.youtube.com/watch?v=BLrDUsUHc0c Ja też wierzę, że tam zawsze jest maj. Stąd ta jabłoń z liścimi, kwitnącymi kwiatami i owocami. W czerwcu truskawki, a w lipcu i sierpniu ogóry kwitną i jednocześnie mają owoc. We wrześniu/październiku orzechy wypadają z łupin.   

Zanim obejrzę to powiem Ci o niezwykłej synchronizacji naszych myśli. Właśnie rozmyślam nad tym tematem i zastanawiam się, dlaczego chrystianizacja np. Irlandii i postawa samego św. Patryka według legend o nim bardziej przypominała walkę magów posiadających te same możliwości i  to, że poprzez wyższość magicznych sztuczek Patryka nad druidami odniósł  on w niej zwycięstwo. Jak wydaje się łączność druidów z siłami nadprzyrodzonymi, umiejętność zamiany np. o pór roku i  tajemne poznanie praw za to odpowiedzialnych była im przypisywana i dawała im władzę taką, że nawet król bez konsultacji z nimi nie rządził samodzielnie. Druidowie w legendach i mitach ;" Władni są rozkazywać żywiołom, zamieniać dzień w noc, a lato w zimę"- Kasiu! "  Król Connu, który zresztą sam był druidem spowodował pewnego razu, że w czasie lata w całej jego prowincji spadł śnieg".

W tym wszystkim ciekawi mnie jeszcze jeden fakt. Celtowie dysponowali jakąś wiedzą, taką którą chronili i np. druidzi pomimo znania pisma przekazywali ją  sobie ustnie, uczyli się jej na pamięć po to, aby nie wyszła poza ich kręgi, poświęcali temu wiele lat życia, a po części ta wiedza dotyczyła rozpoznawanie miejsc w przyrodzie nadających się na kontakt z inną rzeczywistością i wybieranie ich skrupulatne. Jak wszystko na to wskazuje bardzo wielkie znaczenie przypisywali oni kołu i środkowi jakiegoś regionu, tak jakby był on punktem świętym łączących ich nawet z całym wszechświatem, przywiązywano znaczenie temu co po prawicy i temu co po lewej stronie, odwracając twarz do wschodu słońca, to co po prawej dobre , to co po lewej złe. Ich światyniami były miejsca niedostępne dla innych ludzi, leśne gęstwiny, bazludne, w głuszach, odstepach leśnych, znowu z Lukana : "Tam gdzie tryskały źródła w mrocznej gęstwinie, budzących lęk nawet dzikich zwierząt- kapłan odprawiał obrzędy. Ludzie nigdy nie zwiedzali tych miejsc, lecz pozostawiali je bogom. Sam kapłan zbliżał tam się z lękiem i bał się tego, że mógłby spotkać pana owego Gaju".Świete gaje druidów, świete dąbrowy, święte dęby( a na nich jemioła), cisy, jabłonie, dziki, niedżwiedzie, jelenie.. Kiedyś pisaliśmy i zastanawialiśmy się, czy miejsce mojej młodości, miejsce urodzenia i zamieszkania w pobliżu dawnego celtyckiego miejsca takiego kultu, częste moje przebywanie w tym lesie mogło mieć jakies znaczenie na moje spotkania z innymi rzeczywistościami, nadal mnie to intryguje.

Chronili tę wiedzę bo była "tajemna". Myślę, że i współcześnie jest znana garstce ludzi i wykorzystywana na potrzeby tej "garstki" tylko może inaczej bo uwarunkowania i potrzeby są inne.Twoje miejsce urodzenia i zamieszkania pewnie nie pozostaje bez znaczenia. Chociażby opis człowieka, który znikąd pojawił się na podwórku, rozmawiał z Tobą i rodziną, a później zniknął.., biała łania i inny dziwny zwierzak na grzybobraniu.. itp. Hitem dla mnie był opis białego dymu w wybudowanej niedawno przez Twojego brata drewnianej rotundy, w której urządziliście na środku grilla (nie pamiętam jak nazwałaś ten obiekt) kuchania letnia? Przypamnij. cyt: "po części ta wiedza dotyczyła rozpoznawanie miejsc w przyrodzie nadających się na kontakt z inną rzeczywistością i wybieranie ich skrupulatne. Jak wszystko na to wskazuje bardzo wielkie znaczenie przypisywali oni kołu i środkowi jakiegoś regionu" Wyczytałam w wiki, że Celtowie przebywali także;W 2. połowie V w. p.n.e. przybyli na teren Dolnego Śląska w rejonie Góry Ślęży (sporo tu pisano o ślężeńskich zjawiskach, chyba

i Andrzej58 sporo pisał).a w okolicach Krakowa były to górskie plemiona celtyckie pozostające w znacznej niezależności od Imperium rzymskiego  Być może Ktos powie, ze tworzymy nową "mitologię", ale pisać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej.....

Szukacie drzewa Hesperyd.Rośnie na wyspach Hyrren i Hesperii.Te nazwy piochodzą wiecie od kogo.To znane z mitologii jabłka hesperyd.http://galeria.swiatkwiatow.pl/zdjecie/kolejna-kalamondyna-w-domu,174717,4951.htmlJak widać to pomarańcze.

Kasiu podobno źródła archeologiczne zaprzeczają, aby ośrodki na Ślęży i na Górze Kościuszki powstały na skutek oddziaływań celtyckich, bo powstały przed pojawieniem się Celtów na ziemiach polskich. Za to doskonale pasuje moja góra , tak w sumie niedawno odkryto tam prawdziwe ślady Celtów. Prastary gród i panem jego według legendy był dziki człowiek z lasu nazywał się Grodem Dzika.- też można doszukiwać się w tym wskazówki. To ja pisałam o okolicach Krakowa. A ta chatka na to na dodatek prawie żadna imitacja, a prawdziwa chata dymna, postawiona według bardzo starych wskazówek , z zachowana cyrkulacją naturalną powietrza, nie pozwalającą na zadymianie w środku.  I tuz za nią zza lasu wschodzi słońce. hmm. ?

A tak chata dymna.informację zaczerpnęłam stąd: http://pl.wikipedia.org/wiki/Celtowie#Europa_.C5.9Arodkowa_i_WschodniaByć może Celtowie przepędzili tubylców. Wydaje się prawodopodowne, że tam się osiedli. Zastanawia także akcja dezinformacyjna na temat Góry Ślęża. Nawet Lucynka Ł. (enki) była w nią zamieszana. Hmmm

<blockquote class="ipsBlockquote" data-author="Andrzej 58" data-cid="106691" data-time="1375819791">Szukacie drzewa Hesperyd.Rośnie na wyspach Hyrren i Hesperii.Te nazwy piochodzą wiecie od kogo.To znane z mitologii jabłka hesperyd.http://galeria.swiatkwiatow.pl/zdjecie/kolejna-kalamondyna-w-domu,174717,4951.htmlJak widać to pomarańcze.</blockquote>Widzę, że nie chcesz z nami gadać o jabłkach i pomarańczach. nie mówiąc juz o Ślęzy.

Kasiu no właśnie  dotarli na ziemie polskie w IV w p. n e, a Ślęża powstała  między VII- V w. p.n. e - powołuje się na wspomnienie o tym przez Jerzego Gąssowskiego, który spisał mity celtyckie opierając się za pewne na pewnej wiedzy.