[quote="Lilith"] </div>
<div>Muszę przyznać,że lubię zagadki ..jednakże ta twoja zdaje się mnie przerastać[/quote]
To proste jak budowa cepa.Ilość źródeł jest ogromna a podstawowe nawzajem się uzupełniające wymieniłem wcześniej.Czterowiersze wskazują na księgę Henocha jako podstawę zmian.Tam jest o buncie i wiele informacji dotyczących przeszłości a i odniesienie do przyszłości.Nag Hammadi powtarza wiele informacji i mówi o blokowaniu pamięci..Wskazuje też na rolę archontów (urzędników) w tym systemie , który został stworzony na potrzeby tych buntowników opisanych u Henocha.Tu też jest wskazówka ,że te informacje skierowane są do odległych w czasie pokoleń.Tworzony jest w miarę upływu czasu "łańcuch listów" , który w pewnym momencie miał wzajemnie się uzupełniać i dać wiedzę człowiekowi dla którego zostały przygotowane.Przekazy są utajnione i przekazywane kodem .To czterowiersze , manuskrypt Wojnicza , wiele znanych dzieł (Leonarda , Michała Anioła , Vasariego , Dantego Aligieri ,i wielu innych .)
Piszesz o reinkarnacji.To rozumiane jest jako przenoszenie duszy.To nieprawda.Człowiek emituje pole zawierające to co myśli.To jest rejestrowane a pewnych warunkach(stan snu) może taki zapis zostać wprowadzony do mózgu nowego ciała.Do tego służy urządzenie wyglądające jak mała radiostacja.W ten sposób powstają te wspólne sny i wizje , o których pisaliśmy najwięcej w temacie Danusi.Możliwe też jest przekazywanie(indukcja zapisów przypisanych do jednej osoby.)Rodzi się mały człowiek i do jego pamięci wpisuje się pamięć jego wcześniejszych bytów.On tworzy kolejny zapis w realu .To dopisuje się później do wcześniejszych.Ciało nowe a stanowi ciągłość.Tą samą techniką można przekazać zapisy kogoś innego w celu przekazania informacji.
To teraz Lilithko opowiem Ci bajkę.:
Jest rok 1331 .Na murach małego zameczku rycerza Sobotki trwa walka.Wróg zostaje odparty , ale na skutek zdrady nieprzyjaciel dostaje się do środka i Sobotko zostaje pojmany.Jego ukochana zostaje spalona na stosie w okolicy nieodległej od siedziby Sobotki koło dużego dębu Rozpacz rycerza jest nie do opisania.Sobotko jest szefem Waldensów i wraz z innymi Waldensami wywieziony do Świdnicy i tam spalony na stosie.Sobotko dostaje indukcją informację ,że wróci tu za siedemset lat i będzie się wtedy działo ,że ho ho.Wieś Sobotki zostaje oddana do dyspozycji Cystersów z Lubiąża.Cystersi to likwidatorzy zakonów .Oni tworzą kościół w 1335 roku.Sprowadzają do Saitendorfu z Walonii speca od murowania w cegle.Budują na terenie przyległym do kościoła wysoki mur.Na tym terenie znajduje się też kamienna budowla , której pozostałości istnieją do dziś(pozostałości muru istnieją także).To początek Dominium.Teren zostaje połączony tunelem z kościołem.No ale potrzebny jest oficjalny zarządca.Kościelnicy organizują turniej (casting) , który wygrywa rycerz zwany Lein (len od barwy włosów).Okazuje się ,że Len to bardzo empatyczny człowiek i doskonały organizator.Taki załodze Dominium był niepotrzebny.Najlepszy dla nich to mendoweszka terroryzująca ludzi.Lein ma żonę i małego synka.Za sprawą kośielników dziecko choruje i umiera.Wtedy terroryzują Leina mówiąc ,że go nie pochowają .Lein wyprasza za cenę uległości choć tylko umieszczenie w murze kościelnym tabliczki (epitafium).Jest rok 1398.Potem teren przechodzi z rąk do rąk a władza ta sama w byłym zameczku Sobotki.Teren Dominium obejmuje centrum doliny .Nie ma w okolicy żadnych zabudowań.Góra pozbawiona jest lasu.Tylko jedno miejsce jest zalesione cały czas.To pozostałość po pierwszym zaludnieniu Saitendorfu po czasach , gdy Ślęża była siedzibą tych buntowników i część jej mieszkańców nie zbuntowała się przenosząc do miejsca odległego od siedziby pseudo bogów o 40 km.Saitendorf podzielony na dwie odległe od siebie części.Łączy je droga przebiegająca między kościołem i terenem za wysokim murem.Nikt nie miał prawa wiedzieć co znajduje się za murem.Wieś jest bardzo daleko od centrum i ludzie mają bliżej do okolicznych kościołów.Tam też są chowani po śmierci.W dominium nie ma cmentarza oprócz tego kościelników.W połowie XVI wieku pojawia się nazwa Zettriz.Ród, do którego należały wszystkie okoliczne wsie.Nazwa została zniemczona i w ten sposób , gdy na początku XVII wieku tworzono historię wstecz postanowiono stworzyć epitafia członków rodu.W ten sposób synek Leina stał się Hansem Zettrizem choć ojciec był Czechem.To malutkie epitafium było dostępne na murze okalającym , ale rzemieślnik od tych tablic nagrobnych dołożył jeszcze raz na czole dziecka datę .To była informacja , która znalazła się całkiem niedawno , bo w 1982 roku.To zapis Pennistona.Kolejna zagadka , której nie dali radę buntownicy.Poten przyszła wojna trzydziestoletnia.Nastąpiły zmiany.W 1652 roku kościół został zwrócony katolikom .Wtedy parafia składała się z jednej rodziny.Drewniana wieża była w ruinie.Ten zawzięty wierny postanowił pomalować kościół.To on gdzieś w drugiej połowie XVII wieku zostawił te tajemnicze rysunki w tym spodek w wiązce światła.W końcu za tym wszystkim stoją zbuntowani nolarze i teren odwiedzali dalej, wprowadzając na terenie Dominium innowacje.Zbudowali nowy pałac.a przy nim jeszcze coś co stanowiło największą tajemnicę.Stary teren (ten obok ) wyposażyli w dużą budowlę , która architekturą nie odbiegał od innych zabudowań.Od wewnętrznej niewidocznej od strony zamieszkałej zainstalowali windę do ściągania spodków.W tzw schlosie były przechowywane archiwalne dokumenty.Schloss spłonął w połowie XIX wieku, ale został w stanie niezamieszkałym.Na początku XX wieku padła decyzja o rozbudowie Schlossu.Tu pojawia się Gustav Knoblauch.Postać super ważna.Dokumentacja Knoblaucha znajduje się w berlińskim muzeum architektury.Zapisy na dokumentach były zatwierdzone w 1910 roku.Schloss został przebudowany i tu niespodzianka.Nagle decyzja ,że schloss ma zniknąć z powierzchni ziemi.Widzę w indukcji , jak Gustav wbiega po schodach do środka i wybiega z drugiej strony niosąc w ręku jakieś papiery.Biegnie w stronę gdzie dziś stoi mój dom.Na dokumentach zapisał odległość i kierunek.Ten zapis jest na stronie architektury drzwi.Knoblauch zaprojektował też najtajniejsze wejście na górze do pierwotnego kompleksu.Odkrył też to tajne miejsce koło schlossu.Tą wiedzę poznała też ta tajemnicza kobieta.Piękna i empatyczna.Zaproponowała ,żeby zrezygnowali z planu przygotowanego na przyszłość.Wspierała też Gustava.Tym podpadła mężowi , który zaczął zadawać się z pewną kobietą portugalskiego pochodzenia.Tą już zidentyfikowałem jak i jej męża.No ale zniknąć miał nie tylko schloss ale też mauzoleum Czetrizów oraz niektóre epitafia z kościoła.Przygotowania do przyszłości trwały na całego.Dziwnym trafem wiele budowli było hotelami.Powstało wiele imprezowni .Taka mieścina niepozorna i takie dziwne inwestycje.I teraz najlepsze.Pewna współczesna kobieta miała wewnętrzną potrzebę poszukiwania dwóch pałaców.O jednym pamiętała ,że miał żółte okładziny a drugi był nowocześniejszy.Szybko pojawiła się stara rycina Książa w takich barwach , ale to tylko wiedza pośrednia.Pani na Książu i Pani na schlossie musiały się znać.Nawiązałem z tą kobietą kontakt i przesłałem jej rycinę schlossu.I bingo.To ten.Ostatni właściciele Saitendorfu musieli zniknąć a wraz z pamięcią o nich tajemnica Dominium.Schloss zniknął , ale nie całkiem.Mauzoleum też , ale w 1914 zmarł ostatni Czetriz.a mauzoleum już nie było.Pochowany został na cmentarzu ewangelickim.Ten grobowiec istnieje do dziś choć napisy są zatarte i do tego zasmarowane farbą.Tylko ten jeden w taki sposób został potraktowany.Nie trudno się domyślić ,że tą drugą osobą jest żona ostatniego Czetriza.To ona stanowiła zagrożenie dla utrzymania tajemnicy schlossu.Za taką wiedzę z przeszłości płaci się wysoką cenę i ta bardzo dobrze wykształcona kobieta za poszukiwanie podświadomie schlossu doznała wiele ataków na siebie.Wiele osób związanych z tym co opisałem zapłaciło wysoką cenę .Tajemnica schlossu jest już rozwiązana i zresztą tej góry nad tym terenem też.Szukam imienia tej wspaniałej Damy , dla uzupełnienia danych.W końcu wiem kim jest dziś i kim była w przeszłości.
