Jeziora na największym księżycu Saturna

[sasquatch]

[ external image ]

[left]

Ostatnie zdjęcia Tytana zrobione przez Cassini potwierdzają obecność jezior wypełnionych płynnym węglowodorem na jego powierzchni. Przez kilka lat naukowcy podejrzewali, że ciemne strefy w pobliżu bieguna północnego i południowego największego satelity Saturna mogą być jeziorami wypełnionymi płynem. Analiza ostatnich zdjęć Tytana w czasopiśmie Geophysical Research Letters ukazuje te cechy ukształtowania terenu, które nie były widoczne na zdjęciach zrobionych rok temu.



Obecność rozległych chmur pokrywających tę część Tytana nasuwa hipotezę, iż te jeziora mogą być skutkiem ulewnych deszczy, a niektóre z nich zawdzięczają swoją obecność pogodzie i zmieniającym się porom roku.



Kamery Cassini przebadały prawie całą powierzchnię Tytana, dlatego też 30 stycznia została zaktualizowana mapa tego satelity.



Dzięki tym obserwacjom udało się ustalić, że większe pokłady płynnego metanu spoczywają na półkuli północnej księżyca. Zespół Cassini przewiduje, że razem z nadejściem lata na tej półkuli pojawią się chmury i ulewne deszcze, większe niż poprzednie na półkuli południowej, które wypełnią północne jeziora węglowodorem.



Parowanie z tych olbrzymich zbiorników nie jest w stanie uzupełnić straty metanu w atmosferze. Ostatnie badania wskazują na to, że na Tytanie nie ma odpowiednich ilości płynnego metanu by uzupełnić jego braki w atmosferze - mówi dr Elizabeth Turtle - nasza nowa mapa dostarcza więcej informacji na temat pokrycia biegunów Tytana i nawet, jeśli wszystkie z obecnych tam zbiorników zostaną wypełnione płynnym metanem, to jest to i tak za mało by podtrzymać atmosferę przez więcej niż 10 milionów lat.

<div align='left'><div align='center'>[ external image ]

Jezioro Ontario Locus na powierzchni Tytana. Widok ogólny (po lewej) i częściowy, wysokiej rozdzielczości ze spektrometru VIMS (po prawej).



<div align='left'>Porównując te badania z poprzednimi analizami można stwierdzić, iż na Tytanie istnieją źródła metanu pod jego powierzchnią.



Tytan jest jedynym satelitą w naszym Układzie Słonecznym, który posiada grubą atmosferę, w której występują skomplikowane wiązania chemii organicznej. Dr Turtle nadmienia, iż takie zjawisko jest unikalne, a to jak długo istnieje ta atmosfera i jak długo będzie istnieć, nadal pozostaje zagadnieniem otwartym na dyskusje.



Wszystkie pytania związane z meteorologią księżyca i jego cyklami pogodowymi mogą być wyjaśnione przez dystrybucję płynów na powierzchni. Naukowcy starają się również wyjaśnić, dlaczego wszystkie płyny tam obecne zbierają się na biegunach. Strefy tropikalne na Tytanie mogą być stosunkowo suche, ponieważ doświadczają małych ilości opadów wiosną i jesienią, gdy Słońce wędruje między półkulami - wyjaśnia dr Tony DelGenio. Zbadanie, czy chmury i tymczasowe jeziora uformują się w okolicach równika w przeciągu następnych kilku lat będzie bardzo interesujące.

[/left]

[left]

Mapy powierzchni Tytana dostępne są na:

http://ciclops.org

http://saturn.jpl.nasa.gov

http://www.nasa.gov/cassini



Źródło

[/left]</div></div></div>