Tajne materiały atomowych filmowców

Post autor: **UFOWORLDNEWS** » sob wrz 18, 2010 11:23 am

<H2 class="articleLead textContent fontSize-standard">Z narażeniem życia filmowali wybuchy atomowe. Dopiero niedawno świat dowiedział się o ich istnieniu. O tajnej pracy kronikarzy nuklearnych, którzy ocierali się o śmierć, pisze William J. Broad na łamach "The New York Times".

[ external image ]

Ryzykowali życie, żeby uchwycić na filmie setki oślepiających wybuchów, kul ognia i grzybów atomowych. Siła uderzenia jednej z takich detonacji była w stanie odrzucić operatora i kamerę, a kiedy zdołał się podnieść, druga fala powalała go znowu na ziemię. Do tego dochodziło promieniowanie.

Podczas gdy wielu naukowców, którzy konstruowali bomby atomowe w czasie zimnej wojny, stało się sławnych, ci, którzy filmowali moment detonacji, pracowali w tajnym korpusie. Informacje o ich losie i naturze pracy ujrzały światło dzienne dopiero wówczas, kiedy rząd federalny zaczął się starać o odtajnienie materiałów filmowych około 12 lat temu. W sumie powstało około 6,5 tys. takich filmów. 

<H3 class=subTitle>Trwale wyryte w wyobraźni człowieka

Rezultatem ich ujawnienia jest pojawienie się w telewizji i na ekranach kin coraz większej liczby "wybuchowych" scen i coraz szersza wiedza na temat ich twórców. - Obrazy te trwale zapisują się w wyobraźni człowieka - mówi Robert S. Norris, autor "Racing for the Bomb". - Pokazują nadzwyczajną i przerażającą siłę - dodaje.

Dwa nowe filmy dokumentalne - "Countdown to Zero" i "Nuclear Tipping Point" - ujawniają archiwalne zdjęcia wybuchów. Dowodzą, że zagrożenie terroryzmem atomowym rośnie i wzywają do wzmocnienia nuklearnych zabezpieczeń, a także ostatecznej likwidacji globalnego arsenału.

<object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/3zJ5ik5Na60?fs ... ram><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/3zJ5ik5Na60?fs ... 2=0xfebd01" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>

Jeśli chodzi o samych filmowców, nie ocalało ich zbyt wielu. - Większość zmarła na raka - mówi 82-letni George Yoshitake, jeden z tych, którym dane było przeżyć. - Nie mam wątpliwości, że było to (śmierć - przyp. tłum.) związane z testowaniem (bomb - przyp. tłum.).</H3><H3 class=subTitle>Tajne laboratoria</H3>Filmowcy zaangażowani byli głównie przy testach na Pacyfiku i w Newadzie. Zwoje drutów otaczały ich siedzibę w Hollywood Hills. Niepozorny budynek na Wonderland Avenue w Laurel Canyon wyposażono m.in. w specjalne, wyciszone hale, sale z ekranami i laboratoria, w których przetwarzano materiały filmowe.

Pracowała tu ekipa złożona z 250 producentów, reżyserów i operatorów. Ich działania opatrzono klauzulą "ściśle tajne". Filmy służyły jako ważne źródła informacji dla naukowców badających naturę broni nuklearnej i jej siłę niszczenia.(...)

Wydana w 2006 r. książka "How to Photograph an Atomic Bomb?" ujawnia tajniki sekretnej działalności filmowców - pełno w niej odtajnionych fotografii i technicznych diagramów. - Ci ludzie są swego rodzaju niedocenianymi patriotami - uważa Peter Kuran, autor książki i filmowiec, zajmujący się efektami specjalnymi w Hollywood. - Obrazy, które udało im się uchwycić, będą - przez bardzo długi czas - zwierciadłem tego, jak wyglądał poprzedni wiek".

Po zainaugurowaniu ery atomowej i zrzuceniu dwóch bomb na Japonię podczas II wojny światowej USA zaangażowały się w rozbudowywanie swojego nuklearnego arsenału. Nowe projekty wymagały testów detonacyjnych, które miały dać pewność, że wszystko działa bez zarzutu. Między 1946 a 1962 r. Amerykanie zdetonowali w ten sposób ponad 200 ładunków.

<H3 class=subTitle>W symbiozie z Hollywood</H3>Tajną ekipę filmowców utworzono w roku 1947. Funkcjonowała pod nazwą Lookout Mountain Laboratory i miała siedzibę położoną zaledwie kilka minut od Sunset Strip.

Aby realizować swoje sekretne cele, laboratorium sięgnęło po hollywoodzkie talenty i technologie . - Sąsiedzi byli podejrzliwi, ponieważ światła paliły się przez całą noc - wspomina Yoshitake.

Historycy filmowi mówią, że zespół testował wiele technologii, z których później korzystało też Hollywood, takie jak m.in. prototypowe soczewki i kamery, klisze i techniki projekcji.

Operatorzy kamer rozjeżdżali się do rządowych obiektów testowych na południowym Pacyfiku i pustyni w Nevadzie. Zajmowali stanowiska około dwóch mil od miejsca detonacji. Ich nagrania pomogły naukowcom oszacować zasięg nuklearnych wybuchów i zmierzyć ich destrukcyjną siłę, kiedy atrapy miasteczek stawały w płomieniach.

Yoshitake wspomina jeden z eksperymentów, w którym wykorzystano świnie - ze względu na to, że ich skóra przypomina skórę człowieka. - Po eksplozji część zwierząt cały czas kwiczała, w powietrzu unosił się swąd palonego mięsa i chciało się wymiotować - wspomina. - Myślałem wówczas: cóż za potworność! Jeśli to byliby ludzie, również strasznie by cierpieli - dodaje.

Filmowcom pozwolono obserwować, ale nie fotografować, pierwsze eksplozje bomby wodorowej, które były w przybliżeniu tysiąc razy silniejsze niż wybuch bomby atomowej. Celem było przyzwyczajenie ich do poziomu niszczycielskiej siły. - Purpurowa poświata na niebie, to było tak przerażające - wspomina Yoshitake. - Nie byliśmy nawet blisko, bo jakieś 20 mil od tego miejsca. Wypełniało to całe niebo.

Waszyngton widział wiele z tych filmów. Członkowie Kongresu, który kontrolował przeznaczenie funduszy "atomowych", również mieli specjalny dostęp do tych materiałów.

- Pokazano im część tych najlepszych materiałów - wspomina Charles P. Demos z Departamentu Energii Stanów Zjednoczonych, który nadzoruje program broni nuklearnej. - Te filmy prawdopodobnie wpłynęły na wiele kluczowych decyzji.

<H3 class=subTitle>Odtajnianie filmowych perełek</H3>

<object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/dENGxFil-bQ?fs ... ram><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/dENGxFil-bQ?fs ... 2=0xcd311b" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>

Tajna działalność filmowców straciła na znaczeniu w 1963 r., kiedy supermocarstwa wyraziły zgodę na to, by przenieść testowanie broni nuklearnych pod ziemię, kończąc tym samym wybuchy groźne dla atmosfery , podczas których występowały zagrażające zdrowiu człowieka opady promieniotwórcze.

W 1997 r. Hazel R. O' Leary z administracji Billa Clintona podjął starania zmierzające do odtajnienia starych filmów. Podczas konferencji prasowej O'Leary nazwał archiwum "skarbem" i obiecał, że ujawni materiały po tym, jak przejdą wszystkie konieczne procedury niezbędne do zachowania bezpieczeństwa państwa. Wg ekspertów, pokazanie kształtu i rozmiaru broni - w szczególności bomby wodorowej - jest równoznaczne z ujawnieniem projektu.

Celem departamentu było upublicznianie 20 filmów miesięcznie i zakończenie procesu odtajnienia w ciągu 5 - 7 lat. (...) Odtajnianie materiałów wstrzymano jednak w 2001 r., po atakach terrorystycznych na Nowy Jork i Pentagon. Obecnie Departament Energii Stanów Zjednoczonych twierdzi, że ujawnił około 100 filmów z obszernego zbioru, które kontroluje armia.

Na stronie departamentu można znaleźć linki do fragmentów filmów, które internauci mogą obejrzeć bezpłatnie lub kupić ich pełną wersję za 10 dolarów plus koszty przesyłki. Materiały te są określane jako "trwałe, zachwycające filmowe dokumentacje siły i destrukcji broni nuklearnej". Wiele z nich jest dostępnych w bezpłatnej wersji na YouTube po wpisaniu frazy "declassified U.S. nuclear test film".

Peter Kuran w dalszym ciągu pracuje nad starymi filmami, używając zaawansowanych technologii do polepszenia ostrości obrazu i odtworzenia wyblakłych fragmentów. - Naprawia obraz piksel po pikselu - mówi Sugg z World Security Institute. - On jest jednym z tych fanatycznych ekspertów - zapaleńców.

- Moją pasją jest odnajdywanie sposobów na naprawienie tych materiałów - twierdzi Kuran. - Najważniejsze w tym wszystkim jest to, by nie stracić czegoś, co powinno przetrwać. Bardzo wątpię, żeby ktokolwiek miał zamiar ponownie odpalić takie bomby.

W kwietniu pokazano w Białym Domu film "Nuclear Tipping Point". Wśród widzów był prezydent Barack Obama. Promowana w nim wizja świata bez broni atomowej jest zbieżna z celem polityki Obamy.

Yoshitake powiedział, że ujawnienie i konserwacja tych obrazów była zdrowym posunięciem, ponieważ ich odkrycie pogłębiło publiczne rozumienie problemu zagrożenia atomowego. - To dobry pomysł, żeby pokazać ludziom cały ten horror - stwierdził.

Teraz, gdy zakończyła się zimna wojna, jeden tych, którzy kręcili tajne filmy, zastanawia się, dlaczego państwa wciąż utrzymują ponad 20 tys. najbardziej niebezpiecznych ze wszystkich broni. - To przerażające! Czy my potrzebujemy tych wszystkich bomb? - pyta George Yoshitake. 

PS.Jako ciekawostkę od siebie mogę dodać, że budynek tego tajnego studia ,,grał rolę" w filmie o UFO pod tytułem Wavelenght (Długość fali).Tam niby przetrzymywano pod ziemią istoty tzw.EBE.Dośc ciekawy film ja polecam tym bardziej , że jeśli ktoś go znajdzie to może mówić o prawdziwym farcie.....

William J. Broad

INTERIA

</H2>