Dla wszystkich użytkowników, współpracowników, sympatyków, antypatyków, życzliwych i nieżyczliwych a i dla zaciętych wrogów i zazdrośników też!
Świateczne życzenia od Serwisu Infra!
Świateczne życzenia od Serwisu Infra!
Ostatnio zmieniony pt gru 24, 2010 12:17 pm przez Rysiek23, łącznie zmieniany 1 raz.
Re: Świateczne życzenia od Serwisu Infra!
Oj , dziękuję Panie Michale , oby Pan jeszcze raz usiekł
Bohuna i innych psubratów .
, odsyłając ich w niebyt historii
- oby Forum , wróciło do świetności .
- w sumie , została nas ''garstka'' aktywnych Forumowiczów , 30- ci osób . ????
- niech idą precz wszystkie animozje i swary ..........
- wchodzimy w nowy rok , rok 2011 , rok pomostowy , w którym się powinno dużo
wyjaśnić ........
Więc , życzmy sobie nawzajem ; Zdrowych , Spokojnych , Świąt Bożego Narodzenia .....
... i Spokojnego , Fajnego , Nowego Roku 2011 . .........
Pozdrawiam Wszystkich Serdecznie .
Bohuna i innych psubratów .
, odsyłając ich w niebyt historii- oby Forum , wróciło do świetności .
- w sumie , została nas ''garstka'' aktywnych Forumowiczów , 30- ci osób . ????
- niech idą precz wszystkie animozje i swary ..........
- wchodzimy w nowy rok , rok 2011 , rok pomostowy , w którym się powinno dużo
wyjaśnić ........
Więc , życzmy sobie nawzajem ; Zdrowych , Spokojnych , Świąt Bożego Narodzenia .....
... i Spokojnego , Fajnego , Nowego Roku 2011 . .........
Pozdrawiam Wszystkich Serdecznie .
Re: Świateczne życzenia od Serwisu Infra!
Dziękować, ja życzę wszystkim Wesołych Świąt!
-
UFOWORLDNEWS
- Weteran Infranin
- Posty: 1363
- Rejestracja: śr sty 28, 2009 2:27 pm
- Kontakt:
Re: Świateczne życzenia od Serwisu Infra!
Do nieba choinki , wódki trzy skrzynki , prezentów kupę,rózgi na dupę,zajebistego wskoku do 2011 roku, a po sylwestrowym balu dużo imprez ,seksu i szmalu....
Re: Świateczne życzenia od Serwisu Infra!
Święta...
Czym są i co stanowi ich wartość?
Skąd się wzięły?
Chyba z bezbronności człowieka.
Prapoczątki to lęk wynikający z niezrozumienia natury, respekt przed siłami przyrody, szukanie odpowiedzi na odwieczne pytanie „dlaczego?” i sposobów przełamania tego, co nieuchronne.
Instynkt samozachowawczy dyktował konieczność przetrwania i zachowania gatunku, zrozumienia i obłaskawienia natury, przeciwdziałania i pokonania siły żywiołów, a obserwacja zjawisk przyrody pozwalała zrozumieć cykliczność nimi kierującą.
Doświadczenie porządkowały kolejne etapy zdobywania wiedzy umacniającej się wraz z powstawaniem społeczności.
Utrwalały się jednocześnie wierzenia, zabobony i przesądy, powstawały mity i bóstwa. Rytuały i ceremonie mające zapewnić człowiekowi przychylność otaczającego go świata, niosły optymizm krzepiony wiarą we własną siłę i zaradność, dawały poczucie bezpieczeństwa i wyzwalały radość życia, pozwalając oderwać się od codzienności.
Kultywowane uroczystości wtopiły się w tradycje stając się nieodłącznym elementem kulturyspołecznej, a ludzkość przywiązywała się do nich niezależnie od podłoża, czy to religijnego, czy pogańsko-ludowego, z czasem przykładając większą wagę do zwyczajów i zabaw im towarzyszącym, niż do treści wierzeń.
Pierwotnie wyznaczane rytmem pór roku, czasem zasiewów i zbiorów, cyklem rozrodczym zwierząt, przypisywane kolejnym bóstwom, wzbogacały się pamiecią wydarzeń i osób, czczonych świętowaniem rocznic i powstawaniem nowych kultów.
W genezie opierając się na tych samych pierwiastkach, święta różnicowały się w zależności od poziomu cywilizacji i kultury narodu, podkreślając jego tożsamośc i odrębność.
Jak ważnym są elementem w kulturze zauważył już w VI wieku papież Grzegorz Wielki, zalecając aby misjonarze mając na uwadze zwyczaje mieszkańców, oszczędzali świątyń i nie wzbraniali obchodów miejscowych uroczystości, pogańskim obrzędom starając się nadać nowy kształt.
Przejmując świątynie, adaptując obrządki i zwyczaje zmieniając jedynie nazwy świąt, nadając im chrześcijańskie treści i nowych patronów, chrześcijaństwo nie odbierając tożsamości narodom wzbogaciło się ich kulturą.
Upadki cywilizacji, powstawanie nowych, zmiany zachodzące w obyczajowości istniejących, sprawiają, że niektóre tradycje ewoluują, inne zanikają a na ich miejsce powstają nowe. Ale dziś chyba nikt nie potrafi wyobrazić sobie czasu upływającego monotonnie, w którym wszystkie dni byłyby podobne do siebie, nużące jednostajnością zajęć, bez bardziej czy mniej miłych przerywników, jakimi są święta.
Ile z nich przetrwało? Czym są dzisiaj?
Święta to nie tylko dni wolne od pracy, to także zwykłe, robocze dni poświęcone pamięci wydarzeń, rocznic, osób, zawodów czy sytuacji.
O niektórych dziś już nikt nie pamięta, inne wydają się reliktem zamierzchłej przeszłości, jeszcze inne, tworzone sztucznie dla potrzeby chwili, nie wzbudzają entuzjazmu.
Te, w których zawarta jest częśc kultury ludzkości i pamięć historii narodów, przetrwały, wciąż kultywowane.
Religijne, państwowe, etniczne, zwyczajowe i te kameralne, najzupełniej prywatne, jak własne imieniny, urodziny czy rocznice, obchodzone mniej lub więcej uroczyście, bardziej czy mniej lubiane, nadają koloryt mijającym dniom.
Świadczą o przynależnościach, jednoczą, podtrzymują więzi, niosąc tak potrzebną radość.
****
Składam Państwu najserdeczniejsze życzenia
szczęśliwych, radosnych i rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia
oraz wszelkiej pomyślności i sukcesów w życiu prywatnym oraz zawodowym w nadchodzącym roku 2011.
A, zapomniałem, ja nie cierpię świąt!
Czym są i co stanowi ich wartość?
Skąd się wzięły?
Chyba z bezbronności człowieka.
Prapoczątki to lęk wynikający z niezrozumienia natury, respekt przed siłami przyrody, szukanie odpowiedzi na odwieczne pytanie „dlaczego?” i sposobów przełamania tego, co nieuchronne.
Instynkt samozachowawczy dyktował konieczność przetrwania i zachowania gatunku, zrozumienia i obłaskawienia natury, przeciwdziałania i pokonania siły żywiołów, a obserwacja zjawisk przyrody pozwalała zrozumieć cykliczność nimi kierującą.
Doświadczenie porządkowały kolejne etapy zdobywania wiedzy umacniającej się wraz z powstawaniem społeczności.
Utrwalały się jednocześnie wierzenia, zabobony i przesądy, powstawały mity i bóstwa. Rytuały i ceremonie mające zapewnić człowiekowi przychylność otaczającego go świata, niosły optymizm krzepiony wiarą we własną siłę i zaradność, dawały poczucie bezpieczeństwa i wyzwalały radość życia, pozwalając oderwać się od codzienności.
Kultywowane uroczystości wtopiły się w tradycje stając się nieodłącznym elementem kulturyspołecznej, a ludzkość przywiązywała się do nich niezależnie od podłoża, czy to religijnego, czy pogańsko-ludowego, z czasem przykładając większą wagę do zwyczajów i zabaw im towarzyszącym, niż do treści wierzeń.
Pierwotnie wyznaczane rytmem pór roku, czasem zasiewów i zbiorów, cyklem rozrodczym zwierząt, przypisywane kolejnym bóstwom, wzbogacały się pamiecią wydarzeń i osób, czczonych świętowaniem rocznic i powstawaniem nowych kultów.
W genezie opierając się na tych samych pierwiastkach, święta różnicowały się w zależności od poziomu cywilizacji i kultury narodu, podkreślając jego tożsamośc i odrębność.
Jak ważnym są elementem w kulturze zauważył już w VI wieku papież Grzegorz Wielki, zalecając aby misjonarze mając na uwadze zwyczaje mieszkańców, oszczędzali świątyń i nie wzbraniali obchodów miejscowych uroczystości, pogańskim obrzędom starając się nadać nowy kształt.
Przejmując świątynie, adaptując obrządki i zwyczaje zmieniając jedynie nazwy świąt, nadając im chrześcijańskie treści i nowych patronów, chrześcijaństwo nie odbierając tożsamości narodom wzbogaciło się ich kulturą.
Upadki cywilizacji, powstawanie nowych, zmiany zachodzące w obyczajowości istniejących, sprawiają, że niektóre tradycje ewoluują, inne zanikają a na ich miejsce powstają nowe. Ale dziś chyba nikt nie potrafi wyobrazić sobie czasu upływającego monotonnie, w którym wszystkie dni byłyby podobne do siebie, nużące jednostajnością zajęć, bez bardziej czy mniej miłych przerywników, jakimi są święta.
Ile z nich przetrwało? Czym są dzisiaj?
Święta to nie tylko dni wolne od pracy, to także zwykłe, robocze dni poświęcone pamięci wydarzeń, rocznic, osób, zawodów czy sytuacji.
O niektórych dziś już nikt nie pamięta, inne wydają się reliktem zamierzchłej przeszłości, jeszcze inne, tworzone sztucznie dla potrzeby chwili, nie wzbudzają entuzjazmu.
Te, w których zawarta jest częśc kultury ludzkości i pamięć historii narodów, przetrwały, wciąż kultywowane.
Religijne, państwowe, etniczne, zwyczajowe i te kameralne, najzupełniej prywatne, jak własne imieniny, urodziny czy rocznice, obchodzone mniej lub więcej uroczyście, bardziej czy mniej lubiane, nadają koloryt mijającym dniom.
Świadczą o przynależnościach, jednoczą, podtrzymują więzi, niosąc tak potrzebną radość.
****
Składam Państwu najserdeczniejsze życzenia
szczęśliwych, radosnych i rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia
oraz wszelkiej pomyślności i sukcesów w życiu prywatnym oraz zawodowym w nadchodzącym roku 2011.
A, zapomniałem, ja nie cierpię świąt!
![[ external image ]](http://infra.org.pl/images/stories/FotoSerwis1/foto12/infrazyc1.jpg){kind=link}
Re: Świateczne życzenia od Serwisu Infra!
A gadacie chłopaki. Święta są po to żeby raz w roku zjeść zupę rybną i dostać masę prezentów. 
Aha, no i dla katolików jest po to by cieszyć się z urodzin ich mesjasza.
Aha, no i dla katolików jest po to by cieszyć się z urodzin ich mesjasza. That's how I survived. Time and time again. That's my secret. I survived because I willed it to be. ... How did I survive apocalyptic fire? I simply refused to feel the flames.