Kaku: Inne wymiary i niewidzialni obcy cudotwórcy

[azor]

Kaku to tylko proszę pamiętać jeden z wielu fizyków, którzy mają analogiczne teorie dotyczące czasu i wymiarów myślę że z czasem akcelerator LHC pozwoli wyjaśnić lub poznać pewne informacje związane z teoriami ''wymiarów'' czy światów równoległych.

[danut]

Co do zmysłów i odczuwania, to tez bardzo istotny element, tego co i kiedy mozna za co przyjąc, "nie wszystko jest też tym, na co wygląda" i tu może zacytuje sama siebie z innego tematu, aby się nie rozwodzic nad tym powtórnie, a tylko zwrócic uwagę..:"Oczywiście zgadzam się, ze świadomośc, mysli są transmitowane i moga się przemieszczac, opisywałam nawet dokładnie jak rozpoznałam to kto przeze mnie przemawia i tu od razu odpowiedź i do innego tematu, w którym piszę..tak rozpoznałam kto to mówi, dlaczego, w jakim celu..To jest silna telepatia, połączenie, które musi nastapic i nie jest zalezne od odleglości, a nawet granicą tu nie jest smierc, poniewaz wciąż istniejemy i nie tylko w tej postaci i w tym jednym miejscu, wymiarze..Co jest niebezpieczne, ano łapanie tych mysli w drogach do celu, przeszkadzanie im w swobodnym przepływie, więzienie ich i uważanie za odrębne byty, itp.. i... któż to robi..."...

[soudak040771]

A mnie wyraźnie bylo powiedziane"Musiałem ci zrobic cos z oczami, dlatego mnie widzisz"

Chodziło dokładnie o poszerzone postrzeganie.

Nasze ciało , które jest związane z tą rzeczywistością nas ogranicza. Jesteśmy w nim jak w więzieniu. Odbieramy tylko wąski zakres tego, co nas otacza.

Krótko pisząc jesteśmy jak ten czarno-biały telewizor w radosnym PRL-u, w którym widzimy wyświetlany tylko jeden kanał, który odbieramy. Innych nie odbieramy, gdyż taki odbiór jest nam ograniczany.

[soudak040771]

Druga interesująca sprawa, która mi sie tutaj nasuwa mówi o tym, że wszelkie rodzaje interwencji z obych wymiarów, hipotetycznie zamieszkałych przez inne istoty, miałyby dla nas bardzo niezrozumiałą formę, ewentualnie odebrane zostałyby w sposób jedynie częsciowy. A tymczasem wszystkie zjawiska "paranormalne" i różnego rodzaju spotkania zawierają w sobie bardzo "uczłowieczone" elementy - od spotkań z duchami, po kosmitów.

Duch jeżeli chce być rozpoznany, to przybiera przeważnie wygląd postaci, którą animował w swoim ostatnim wcieleniu.

Kosmici mogą przybrać postać dla nas ,,uczłowieczoną'' ze względu na to, że chcą abyśmy ich tak właśnie postrzegali.

[danut]

"Gdybys wiedziała kim jestem, nie rozmawiałabys ze mną.."- w znaczeniu ze nie byłoby to mozliwe..cos w tym jest, ale ... dlaczego ludzie widza jakies dziwaczne istoty tego nadal nie wiem...a może to dinozauropodobne, jakieś...??

[ADAX]

Coś mi umknęło, mianowicie, po mimo tego, że artykuł jest nieźle spasowany, to nie zgodzę się, z porównaniem nas do mrowiska. Otóż jak wiemy, nie stoimy na poziomie intelektualnym i rozwojowym mrówek, co prawda jesteśmy społecznością, ale dość rozwiniętą. Gdyby kosmici przebywali w "naszym ogródku" to tak czy siak, widząc że jesteśmy na tyle mądrzy by zbudować to co zbudowaliśmy, raczej spróbowali by z nami nawiązać kontakt, byli by pewni, że możemy ich zrozumieć i się dogadać. Mrówki nie posiadają abstrakcyjnego myślenia, więc gdybym im podrzucił drewnianą łódkę z butelki to przerobiły by ją instynktownie na budulec mrowiska jak każdą celulozę, a nie rozważały możliwość zbadania i rozwiązania problemu pochodzenia oraz celu użytku. Jak widzimy już dziś naukowcy rozważają istnienie wymiarów, wiec porównywanie nas do mrówek to przesada. Raczej pasuje to powiedzmy do wymiarów, gdy oni, żyją na niedostępnym dla nas wymiarze, i czekają, aż wreszcie i my będziemy mogli do niego wejść i porozmawiać na wspólny temat.

[danut]

Ha.. ADAX- myslę, że słusznie prawisz, nawet wydaje się to byc naszym celem, do którego dążymy w całej tej drodze...

[dino_24]

Michio Kaku albo superfuturologia zamiast nauki





Michio Kaku, to amerykański fizyk, japońskiego pochodzenia, urodzony 24.01.1947 roku w Kalifornii, po studiach w Harvard Univeristy (1968), pod opieką Edwarda Tellera, początkowo zatrudniony w Berkely Radiation Laboratory, obecnie profesor fizyki w CUNY i na drugim etacie w Advanced Study Princetown.

Dał się poznać jako błyskotliwy matematyk z powodzeniem rozwijający dziedziny fizyki współczesnej o nazwach zaczynających się przedrostkiem “ super” a mianowicie : supersymetria, superstruny i supergrawitacja.

Michio Kaku, to autor właściwie czterech monografii ściśle naukowych:

Quntum Field Theory,1993

Strings,Conformed Fields and M-theory,1999

The Standard Model,2003

Theoretical Physics,2005.

Oczywiście, jest to cenny dorobek, dlatego zwłaszcza że w każdej z tych pozycji autor niezwykle interesująco formułuje problemy do rozwiązania, jakie -jego zdaniem -są najważniejsze w aktualnej fizyce. Są na to dowody, że M.Kaku ma talent do formowania uczniów i zakładania “szkoły” ,czyli dla rozwoju fizyki jego działalność jest nie do przecenienia. Plotka środowiskowa głosi, że szereg jego ważnych odkryć z fizyki było kupionych na "pniu" przez badawcze centra wojskowe i z tego względu nie są dostępne szerszym kręgom odbiorców.

Piszę o tym dlatego, że jeśli zestawimy jego wiek(60 lat) z wymienionym dorobkiem, to jawi się pytanie; skąd taka medialna publicity tego fizyka?

Wyjaśnienie jest proste: Michio Kaku przez ostatnie 10-15 lat rozwija szeroką działalność popularyzatorską z zakresu kosmologii- piśmienniczą oraz lektorską w TV i R.

Jest autorem 4 bestsellerów światowych (3 tłumaczone u nas),projektantem i realizatorem kilku cykli audycji w formie dialogów w nowojorskiej TV i radio BBC. Wywiady z nim publikowane są stale przez światowe tytuły prasy nawet codziennej.

Co można powiedzieć o wartościach uprawianej przez M.Kaku popularyzacji kosmologii lub fizyki współczesnej?

Jego prezentacja nauki, rezultatów i kierunków badań, umiejętność wyjaśniania często bardzo abstrakcyjnych kwestii, są na bardzo wysokim poziomie.

Bardzo często, M.Kaku łączy tę problematykę z tematyką negatywnego wpływu nauki na cywilizację i kulturę(militarne zastosowania fizyki, zagrożenie środowiska ludzkiego przez nierozważną działalność technologiczną).

Jednak – moim zdaniem – ten pozytywny obszar działań M.Kaku, jest przez niego samego niszczony przez nie pohamowaną niczym “Scientific Fantastic”(to jego nazwa zastosowana do cyklu audycji TV-R),dziką futurologię na temat losów cywilizacji ludzkiej w ewoluującym wszechświecie.

Biorąc pod uwagę skalę czasową przewidywanych wydarzeń kosmicznych przez M.Kaku, np. los Układu Słonecznego lub naszej galaktyki czyli miliardy lat, to właściwie mamy do czynienia z ... superfuturologią.

Jej racjonalność jest karykaturalna, gdy uprzytomnimy sobie ,że nasze przewidywania na kilka tysięcy lat naprzód i dotyczące tylko Ziemi, są zawsze jałowym fantazjowaniem.

Eschatologia kosmologiczna nie jest oryginalnym pomysłem M.Kaku, już przed nim ekstrapolowano rozwiązania równania Einsteina w przyszłość odległą(F.Close[1],A.Linde [2]), a raport z rezultatów tej ekstrapolacji przedstawił P. Davies w popularnej książce tłumaczonej także u nas [3].

Oryginalne(w sensie priorytetu) są natomiast spekulacje M.Kaku na temat: co może zrobić człowiek ze swoją cywilizacją w określonych fazach rozwoju kosmosu.

I w tym miejscu nawet superfuturologia sprawia wrażenie nieokiełznanych majaczeń, których nie tylko że funkcja poznawcza nie istnieje ( bo jakże by mogła istnieć), lecz gorzej- uniemożliwia odbiorcy rozpoczęcie nawet elementarnej,racjonalnej pracy umysłu.

Sama myśl autora, obecna w książce ostatnio wydanej u nas [4] ,że cywilizacja ludzka będzie mogła zmieniać lokalnie kosmos,wpływając na procesy astrofizyczne gwiazd, planet i ich układów, może być li tylko skwitowana wzruszeniem ramion.

Następnie ,trzeba kompletnie nie rozumieć fenomenu przyrodniczego jakim jest cywilizacja ludzka, by twierdzić ,że człowiek może ją zaprojektować i nią sterować według swego planu i celów dla niej ustanowionych przez niego.

M.Kaku projektuje cztery rodzaje cywilizacji człowieka, które pozwolą nam przeżyć koniec naszego wszechświata, chociaż jemu samemu najbardziej podoba się klasyfikacja przyszłych cywilizacji zaproponowana przez znanego popularyzatora astronomii C.Sagana[5], ponieważ zawiera projekty ratowania człowieka w obliczu katastrofy końcowej, nie tylko naszego wszechświata ale całej gałęzi wszechświatów równoległych, czyli katastrofy takiego lokalnego mini-multiwszechświata.

Oczywiście ,budowa specjalnych cywilizacji “ ratunkowych” w obliczu kosmicznych końców świata(kolejno: układu słonecznego, Galaktyki, rodzimego “bąbla”) opiera się na fizyce i kosmologii ale w wersji absolutnie spekulacyjnej i przy całkowitej fantastyczności przewidywań, co do przyszłej biologii istot ludzkich i dowolnych organizmów żywych.

Hipotezy o istnieniu ciemnej materii, ujemnej energii, antygrawitacji, tuneli czasoprzestrzennych łączących czarne dziury z rodzącymi się w nich wszechświatami potomnymi itd., M.Kaku wykorzystuje do projektowania technologii, aparatów i urządzeń, które pozwolą nie tylko na dowolne podróże na dowolne odległości ale także posłużą do rozległych zmian środowiska kosmicznego, co jest niewątpliwie futurologią pdoniesioną do n-tej potęgi.

Niektórzy twierdzą ,że taka superfuturologia ma zawsze dodatni wpływ na młodego odbiorcę(ucznia, studenta).

Liczne obserwacje i krajowe badania zaprzeczają temu. Młodzi czytelnicy SF wcale nie mają większego powodzenia na ciernistej drodze zdobywania wiedzy i umiejętności z fizyki. Przeciwnie.

Ta nauka wymaga od adepta od początków, umysłowego rygoru ścisłości i analityczności, a fantazja i imaginacja twórcza muszą dotyczyć obiektów teoretycznych (matematycznych) i relacji między nimi, a nie rozwiązywania “problemów” np. życia społecznego osobników wędrujących miliony lat w wehikułach napędzanych rodzajem energii, o którym wzmiankuje Kabała.

Niektórzy, zbyt obcesowo mówią, że M.Kaku traktuje swoją superfuturologię, jako sposób na dużą kasę dla rodzinki. Złośliwi, dowcipnie dopowiadają, że M.Kaku powinien bardziej żyć fizyką, aniżeli żyć – z fizyki.

Dla mnie nie tyle on sam jest problemem, ile styl uprawiania popularyzacji nauki przez wszelakie media, dzieki któremu odbiorcy miast obcować z nauką, karmieni są irracjonalnymi spekulacjami, które faktycznie, uniemożliwiają im dotarcie do niej.



Literatura



[1] F.Close, End: Cosmic Catastrophe and the Fate of the Universe,N Y,1988

[2] A.Linde , Particle physics and Inflationary Cosmology,

N Y,1991

[3] P.Davies, Ostatnie trzy minuty,WarszAWA,1995

[4] M.Kaku, wszechświaty równoległe,wyd.II,Warszawa,2007

[5] C.Sagan , Kosmiczne związki: spojrzenie na Ziemię z kosmicznej perspektywy,Warszawa,2000.





Eine , fizyk i pracownik naukowy

[danut]

Zatem podróże odbywa informacja- napisałeś Pantanal..Nie wiem, czy zauwazyłeś, ale właśnie na to kieruje swoje rozważania w wielu punktach..Informacja, której przesył jest także w zasięgu ludzkich umysłów, które powodują czasami zakłócanie odbioru, zapętlanie jak na osi koła roweru traw..i dlatego ten odbiór bywa nie precyzyjny, zakłócony bardzo często..To dotyczy kontaktu na szeroka skale pomiędzy wymiarami i światami równoległymi i pomiędzy nami tu istniejącymi..Jezeli zostalibysmy przerzuceni, jak juz pisałam w inny staw, to wtedy dopiero mamy ten rzeczywisty kontakt, o którym pisałam...

[azor]

[quote name='soudak' post='80092' date='23 styczeń 2011 - 23:03']Duch jeżeli chce być rozpoznany, to przybiera przeważnie wygląd postaci, którą animował w swoim ostatnim wcieleniu.

Kosmici mogą przybrać postać dla nas ,,uczłowieczoną'' ze względu na to, że chcą abyśmy ich tak właśnie postrzegali.[/quote]





Tak samo można odnieść się do kształtów obserwowanych UFO często jest tak że wzrokowo obserwujemy spodek a na zdjęciu wychodzi zupełnie coś innego -człowiek ma świadomość aparat nie proste dlatego UFO nie zawsze musi mieć wg. nas ustalony kształt, kolor i wielkość.